De bouwwijze

1. Na de keuze van het model, komt de keuze van het hout, de twee belangrijkste factoren voor het uiteindelijke instrument. Het bovenblad is van een geselecteerd vurenhout en het achterblad van esdoorn, evenals de zijwanden en de krul. De bladen bestaan uit twee delen die eerst moeten worden gevoegd (passend geschaafd), gelijmd en in de klemmen gezet.

2. De zijwanden worden op dikte geschaafd en vervolgens om een heet buigijzer gebogen tot ze precies om de mal passen. Er zitten blokken boven , onder en op de hoekpunten. Op de foto zie je dat er ook nog verstevigingslijstjes in worden gelijmd. Later als de bladen klaar zijn gaat de mal eruit en worden blokken bijgewerkt.

4. In het bovenblad worden de f-gaten gesneden en de zangbalk ingelijmd en gevormd, uiteraard ook allemaal van invloed op de klank. Hier is het achterblad al op de zijwanden gelijmd en staat het bovenblad al klaar voor de volgende foto.

5. De klankkast wordt dichtgelijmd: feest!

6. Inmiddels is de krul uitgesneden en in de klankkast gezet in de juiste hoek. Deze hoek bepaalt veel hoeveel spanning straks op de kam komt.

Daarna begint het lakproces. In de eerste plaats dient de lak ter bescherming van het instrument. Maar het vergroot ook de uiterlijke schoonheid van het instrument. De lak mag niet te dik, te hard of te zacht zijn. Het moet er vooral aantrekkelijk uitzien, een oneindige zoektocht naar de ideale verhouding van de ingrediënten: de ideale kleur, consistentie en dikte van de lak.